15 Mart 2012

SESSİZ GEMİ

Bahar geldi, sayfamın yüzünü ve ismini değiştirmek istedim.
Güneş yine parlıyor her bahar olduğu gibi. Kuşlar şarkı söylemeye başladılar pencerenin önünde.
Demek ki dedim kendi kendime; ne oluyormuş?
HAYAT SANA RAĞMEN DEVAM EDİYORMUŞ.
İşte bu yüzden kendini kahramanım ilan eden küçük dev adamım ve sevdiğim, benimle olan tüm insanlarla günlerimi doya doya yaşamalıyım.
...

Artık demir almak günü gelmişse zamandan...
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan...
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol...
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol...
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli...
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli...
Biçare gönüller!.. Ne giden son gemidir bu...
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu...
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler...
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler...
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden...
Birçok seneler geçti dönen yok seferinden...

İnanç, gerçeği bilmek istememektir... Nietzsche

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder